نویسنده: یونس بختی

یَقَظَة مصدر است به معنیِ بیدار شدن و نيز اسم مصدر است به معنی بیداری.از فعل “یَقِظَ یَیْقَظُ” بر وزن

کلمه کهل در زبان عربی به معنای میانسالی است. برخی از لغویان در تبیین معنای این کلمه به مقطع سی

خطبه ۱۷: رجلٌ… قَدْ سَمَّاهُ أَشْبَاهُ النَّاسِ عَالِماً وَ لَيْسَ بِهِ بَكَّرَ فَاسْتَكْثَرَ مِنْ جَمْعٍ مَا قَلَّ مِنْهُ خَيْرٌ مِمَّا

خطبه_۱۰۸ :مَا لِي أَرَاكُمْ … أَيْقَاظاً نُوَّماً وَ شُهُوداً غُيَّباً وَ نَاظِرَةً عَمْيَاءَ وَ سَامِعَةً صَمَّاءَ وَ نَاطِقَةً بَكْمَاءَ…[ ای

بلاغت و فصاحت یکی از علوم اسلامی است. «فصاحت» بیشتر راجع به لفظ است و «بلاغت» راجع به معناست و

فعل مُعتَل قواعد اعلال قاعده ششمواو در صورتی که لام الفعل کلمه و حرف چهارم به بعد کلمه باشد و

مرفوعات (٧) نائب فاعل نائب فاعل اسم مرفوعی است که در اصل مفعول به بوده است ولی پس از حذف

مرفوعات فاعل (۴) وجوب تقدیم مفعول بر فاعلدر چند مورد هست که واجب است مفعول بر فاعل مقدم شود: ١.

زیبایی شناختی زبان:علم بدیع:بدیع در لغت به معنی نو و تازه است و در اصطلاح ادبی علم زیبا شناسی کلام